Werken, werken, werken

Vooraleer ik nog meer ongeruste berichtjes krijg: een blog-update!!! Ik leef nog, jawel, maak u geen zorgen, ik heb het gewoon ongelooflijk druk! en neen, zelfs ik had geen drukke tijden verwacht hier beneden, maar goed, als ne mens geld nodig heeft, moet m er iets voor over hebben ee. Ondertussen is het werk bij Cirque du Soleil dus begonnen, en het is best wel hard werken! Hoewel ik niet meer uit het hoofd moet rekenen zoals in de zomerbar, en ik alles kan scannen, vereist mijn job toch een zekere concentratie om te verstaan wat de klanten precies willen. De aussie uitspraak van Chardonnay is nog altijd moeilijk te herkennen, en als ik na drie keer vragen het nog niet weet dan ga ik voor 'a white wine, sir?'. Swoit, ze horen ook wel aan mijn accent dat ik niet van australie ben, dus ze kunnen dat wel begrijpen. En ook als ik euros vraag in plaats van dollars weten ze wel hoe laat het is :-). Bon, maar da zal nog wel vlotten. Maar dus, wat doe ik daar precies, voorlopig ben ik bijna altijd kassierster geweest, ik vermoed dat ze dat doen om te laten zien dat ze een internationaal gezelschap zijn, en dan neem ik dus de orders op en roep ik naar de 'runners' wat ik nodig heb. Two popcorns, a heavy (= een pintje) and a bottle of water. En dan komt iemand da brengen! haha, ale bon, t is heel leuk, alleen komt de zomer eraan en begint het in Brisbane serieus warm te worden! En dan moet ge weten dat ik tussen het popcorn en hotdogmachien sta, in een tent zonder airco, met een pet op mijn hoofd, nen dikke warme zwarte polo, zwarte schort en zwarte broek... maar goed, ik ben nie de enige daar die t warm heeft. Tijdens de show, die trouwens ongelooflijk goed is en echt een van hun betere voorstellingen, moeten we kuisen. kuisen, kuisen, kuisen tot we erbij neervallen. Op het einde van de dag moeten we alle overschot dat er is gewoon wegsmijten, soms twee grote vuilzakken met popcorn, 30 hotdogs, 20 glazen champagne, ale, echt erg. We mogen er zelfs nog nie naar kijken bij wijze van spreken. Maar swoit, we verdienen centen! En die heb ik nodig, al was het maar om mijnen uniform terug te verdienen, en om mijn trein naar daar te kunnen betalen. Als buitenlander moeten we hier 30 percent taxen betalen, en voor de lonen dat ze hier uitbetalen is dat erg veel. Alleen al om mijn vervoer te bekostigen, werk ik een uur. En bon, als er maar een voorstelling is op den dag, dan werk ik maar vier uur in het totaal, dus echt sparen is moeilijk...
Maar dat wat betreft het circus. Ik heb namelijk nog een ander jobke. Het zoeken naar een goed verblijf was moeilijk, en daarom heb ik een andere oplossing gevonden. Ik logeer nu in n goed hostel en werk daar drie uur per dag for free accommodation. T is eigenlijk een uur en 45 min werken, maar we moeten wel drie uur ter beschikking blijven. Dus elke morgen, tussen negen en twaalf vervang ik de lakens van de mensen die vertrokken zijn. Makkelijk verdiend, en ge moet er nie voor wakker zijn :-) ideaal dus. Maar dus ja, t enige wat ik hier doe is werken, en na t werk uitgaan, maar da ga k nooit volhouden... Vandaag heb ik ne vrijen dag in de cirque, en amai, die kwam echt wel gelegen. De vorige tien dagen had ik geweldig leuke roommates, ik heb me werkelijk ziek gelachen met hen, maar dus ja, da was altijd na het werk, en dat betekent een serieus tekort aan slaap. helaas zijn ze gisteren vertrokken, en k ga ze echt missen! dat is echt raar ze, ge kent die mensen 10 dagen en toch zijt ge zo 'close' met hen. maar goed, er zit nog ander leuk volk in t hostel, dus da's geen probleem.
Bon, hier ga ik het dan bij laten zie. Ik ga een keer gaan eten, en voor de rest is het laundry-day, want ja, da moet soms ook gebeuren. Beste mensen, hou me goed op de hoogte van de (zelfs kleine) dingen die gebeuren op het thuisfront en tot binnenkort!